Hoewel iedereen anders is, kun je toch spreken van twee soorten mensen op aarde. Mensen die de sprong naar het onderwijs wagen en hier stiekem altijd al van droomden. En mensen bij wie het onderwijsbelletje pas veel later gaat rinkelen en er op dat moment naar gaan handelen. Ramona valt in de eerste categorie.
Inmiddels is Ramona gestart op het Wolfert Tweetalig, waar zij het vakEconomiein het Engels doceert. We spraken Ramona na de trainee-startdagen in augustus, gericht op groepsvorming, groepsdynamiek, kennismaking en de eerste inzichten in het lesgeven. De setting van deze dagen was verschillend: van group building activiteiten op de hei tot vraagbaak-bijeenkomsten (voorbereid door de trainees zelf) met een aantal ervaringsdeskundigen (oud-trainees van Eerst de Klas en het Onderwijstraineeship). Voor de zomer kreeg Ramona op de kick off training van de lerarenopleidingen de eerste tools aangereikt ter voorbereiding op het lesgeven.
We blikken met haar terug op haar sprong naar het onderwijs, de start van het traineeship en de voorbereidingen hiervoor.
De sprong
Stiekem kriebelde het bij Ramona al tijdens de studiekeuze, de onderwijsdroom. Een rechtenstudie bleek nog geen schot in de roos. De keuze viel uiteindelijk op economie, ‘want dat is een schoolvak.’ De keuze tussen economie en bedrijfskunde was nog lastig, ergens had Ramona het idee dat ze met economie nog wel het onderwijs in kon, en met bedrijfskunde niet. “Dat bleek helemaal niet te kloppen. Maar goed, wat weet je als je twintig bent.”
Vele jonge academici voelen de drang om maatschappelijke betekenis te kunnen geven aan hun loopbaan, maar zijn soms bang om voor het onderwijs te kiezen. Enerzijds voor een klas staan met pubers en anderzijds de angst om altijd docent te blijven, houdt hen tegen. Ook Ramona parkeerde haar onderwijsambitie.Op het moment dat Ramona afstudeerde, kon ze door de crisis niet overal zomaar terecht:“Gelukkig ben ik bij KPMG terechtgekomen, daar heb ik ruim twee jaar gewerkt en daarna ruim een jaar bij PWC. Daar deed ik veel rondom subsidies, waarna ik snel de overstap naar het Erasmus MC kon maken als financieel adviseur. Dat heb ik bijna vijf jaar gedaan, natuurlijk een totaal andere omgeving dan de onderwijswereld.”
De laatste tijd kriebelde de wens om het onderwijs in te gaan meer en meer. “Het voelde alsof de uitdaging afnam, ik was al een beetje uitontwikkeld. Ik zat erg in mijn comfortzone, en dat past niet zo bij mij.”Ramona stond stil bij haar opties. ‘Gewoon’ weer een andere baan zoeken, of de latente droom najagen om het onderwijs in te gaan?
Ramona oriënteerde zich op de mogelijkheden in het onderwijs; ze scande de eisen rondom kwalificaties in uiteenlopende vacatures, van de mbo uit het dorp tot vacatures bij hogere scholen. Ze keek of haar oude middelbare school nieuwe collega’s zocht. Op social media kwam Trainees in onderwijs telkens voorbij. “Toen dacht ik; nu moet ik wel gaan reageren. Ik heb daar tot op het laatste moment mee gewacht. Door het thuis bespreekbaar te maken werd het concreter en bleek dat het me toch wel heel erg leuk leek. Daarna is het snel gegaan.”
Wat Ramona aansprak aan het traineeship, is dat ze de ervaring die ze meeneemt in kan zetten:“Ik heb het gevoel dat ik iets aan mijn bagage heb en daar misschien ook wat mee kan. Dan bedoel ik: alleen al het delen van mijn ervaringen met anderen, zoals medetrainees en collega’s op school. Het netwerk en de community rondom het traineeship spraken me ook erg aan. Misschien kan ik een Erasmus MC onderzoeker meenemen naar de middelbare school of naar het verbredingsprogramma. Het leek me prettig dat je je ervaring niet voor niks meeneemt en het ook echt van toegevoegde waarde kan zijn. Dat leek me bij het traineeship meer relevant dan wanneer je als student de opleiding doet zonder deze extra kansen van het traineeship.”
Ook trainees zonder lange werkervaring, krijgen in het verbredingsprogramma de tools aangereikt om het bedrijfsleven te leren kennen en verbinding te leggen met het onderwijs. Ondanks haar werkervaring, vindt Ramona het nu nog lastig om haar inhoudelijke en specialistische kennis op het gebied van accounting te vertalen naar hoe ze dit kan inzetten voor de klas:“Maar ik heb wel in een grote commerciële corporate gewerkt, waar je ook impliciet heel veel leert van hoe de zaken daar gaan. Dit kan natuurlijk nuttig zijn voor het verbredingsprogramma, maar ik hoop het ook mee te nemen naar de klas. Ik vind het wel fijn dat ik nu verschillende rollen heb gehad waar ik economie toepaste. Dat ik het vak daarmee misschien ook aantrekkelijker kan maken. Zelf had ik bijvoorbeeld eigenlijk nooit gedacht dat ik economie zou gaan studeren. Ik vond het een beetje droge kost. Hoe kun je dat nu leuk maken? Nù weet ik hoe het vertaald en gebruikt wordt in de wereld buiten de school.”
De sprint
Ramona heeft de afgelopen maanden toegeleefd naar de start voor de klas, die nu steeds dichterbij komt. “De selectieprocedure en de informatie die je krijgt vormen even een piek, daarna waren er rustmomenten. Nadat ik van de school had gehoord dat er een match was, werd het weer even drukker. Dat was al wel heel erg leuk. Het opzeggen op mijn oude werk, na vijf jaar waar je het stiekem wel erg naar je zin hebt, was wel even een ding. De laatste werkdag was enigszins emotioneel, maar die hebben we uiteraard wel met een borrel gezellig afgesloten. Eigenlijk ging ik van hoogtepunt naar hoogtepunt. Het afscheid zie ik dan ook maar even als hoogtepunt, want ondanks dat ik het daar leuk had wilde ik dit erg graag. Dus dan is het alleen maar goed. Daarna was er echt even een rustmoment waarin ik vrij was. Nu gaat het echt beginnen, dus nu wordt het weer concreet.”
De opgebouwde spanning is afgenomen na de trainee-startdagen, aldus Ramona:“Waar eigenlijk de spanning zich heeft opgebouwd tot afgelopen week, is de spanning nu wel weer weg. Ik verwacht hem volgende week of de week daarna wel weer terug. Maar ik heb mijn medetrainees nu meer gezien. Ik heb hen leren kennen, ook op een ander niveau dan mijn collega’s op de school en buiten de schoolsetting. Dat was wel heel erg waardevol. Zodat je elkaar weet te vinden en weet wat je aan elkaar hebt.”
Wat Ramona meeneemt van de afgelopen trainee-startdagen, is leren relativeren:“Dat je de rust moet vinden in jezelf; misschien kan ik het lesgeven nog niet zo heel erg goed, maar ik kan zeker wel iets. Dat is voor nu gewoon goed genoeg, we worden met de dag of met het uur alleen maar beter.”En dat intensieve reflectie daaraan bijdraagt:“Het is belangrijk dat je reflecteert op jezelf en de klas, en samen met je medetrainees. Daarvan ga je leren. Dat je het samen mag en kan gaan doen, en fouten mag maken.”
Klaar voor de start?
Wat Ramona belangrijk vindt voor de komende periode, is haar ontwikkeling als docent. Haar voorbeeld is daarbij haar docenteFrans,van haar eigen middelbare school:“Streng maar rechtvaardig. Ik ben niet zoals zij, maar op mijn eigen manier hoop ik ook zo’n rol te kunnen vervullen binnen de school.”
Ook buiten de klas heeft Ramona doelen:“Ik kijk er erg naar uit om een serieuze kracht te worden voor de school, iemand die iets extra’s doet. Wie weet word ik wel dé specialist op een bepaald gebied. Zoiets zou ik graag uitdragen, hopelijk ook in de jaren nà het traineeship. Waarna ik deze kennis weer terug kan brengen binnen het traineeship en de community. Dat zou het cirkeltje wel rond maken.”
We vragen Ramona of ze klaar is voor de start:“Ja!”